43354970
بیانیه پایانی سومین سمپوزیوم بین‌المللی آرمان‌شهر کودکان
ما اینجا گرد هم آمدیم؛ برای کودکی که آینده را می‌سازد، اما امروز نیاز به دیده‌شدن دارد.
سومین سمپوزیوم بین‌المللی آرمان‌شهر کودکان، تلاشی بود برای بازخوانی نقش کودک در ساختارهای شهری و روستایی، نه فقط به عنوان مصرف‌کننده خدمات، بلکه به عنوان یک شهروند مؤثر، با حق مشارکت، با حق دیده‌شدن، با حق شنیده‌شدن. این رویداد، بستری بود برای شنیدن روایت‌ها و پژوهش‌هایی که از چشم‌اندازهای گوناگون، کودک را در بطن شهر، در دل روستا، در متن جامعه معنا کردند.
ما در این سمپوزیوم کوشیدیم به کودکی نگاه کنیم نه فقط به عنوان یک دوره از زندگی، بلکه به عنوان یک بُعد از عدالت اجتماعی؛ جایی که سیاست‌گذاری، طراحی فضا، آموزش، امنیت، فرهنگ و حتی اقتصاد، باید در خدمت رشد متوازن او باشد.
گزارش‌ها، سخنرانی‌ها و مقالات ارائه‌شده در این رویداد نشان داد که:
- شهرها هنوز برای کودکان طراحی نشده‌اند؛
- فضاهای عمومی، بیشتر برای عبور بزرگسالان‌اند تا مکث کودکان؛
- مشارکت کودک در فرآیندهای تصمیم‌سازی، همچنان بیشتر یک شعار است تا واقعیت؛
- و در بسیاری از مناطق، کودکی هنوز درگیر آسیب، تبعیض و نادیده‌انگاری است.
از این رو، ما – به عنوان برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان این سمپوزیوم – خواستار آن هستیم که:
- کودک در فرآیندهای شهری و روستایی به رسمیت شناخته شود؛ نه تنها در اسناد، بلکه در ساختارهای اجرایی.
- سیاست‌های عمومی بر اساس نیازهای واقعی و چندلایه کودکان تدوین شوند؛ کودک شهرنشین، کودک مهاجر، کودک با نیازهای ویژه، کودک در حاشیه.
- نهادهای اجرایی، پژوهشی و مدنی با رویکردی بین‌رشته‌ای، مسئله کودک را پیگیری کنند؛ نه به شکل جزیره‌ای، بلکه به‌صورت شبکه‌ای، در تعامل با هم.
- فضاهای بازی، آموزش، سلامت و امنیت کودک، اولویت اصلی در طراحی شهری باشند؛ و از منظر خود کودکان سنجیده شوند.
- ادراک و تجربه‌ی کودک از محیط، به‌عنوان منبع معتبر دانش برای برنامه‌ریزی شناخته شود.
در پایان، سومین سمپوزیوم بین‌المللی آرمان‌شهر کودکان با افتخار از همه اساتید، پژوهشگران، هنرمندان، دانشجویان، فعالان مدنی و مسئولانی که این مسیر را هموار کردند، سپاسگزاری می‌نماید.
همچنین تقدیر ویژه داریم از میزبانی گرم و حمایت‌های ارزنده شهردار محترم تبریز جناب آقای دکتر یعقوب هوشیار، که با نگاه انسانی و راهبردی خود، شرایط برگزاری این رویداد علمی و اجتماعی را فراهم کردند.
از دکتر علی عزتی، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری مجمع شهرداران کلانشهر های ایران و معاون شهرسازی و معماری شهرداری تبریز که با همراهی مسئولانه و دلسوزانه در مسیر تحقق شهر دوستدار کودک قدم برداشتند، و نیز از زحمات صمیمانه و پیگیرانه سرکار خانم مهندس بهاره مشروطی و همکاران ایشان در اداره کل شهر دوستدار کودک شهرداری تبریز، که با برنامه‌ریزی دقیق، همکاری علمی و اجرایی مؤثر، نقش کلیدی در شکل‌گیری و موفقیت این سمپوزیوم ایفا کردند، کمال قدردانی را داریم.
ما این بیانیه را نه به عنوان پایان، بلکه آغاز تعهدی می‌دانیم برای ساختن آینده‌ای بهتر؛ آینده‌ای که در آن، شهر نه فقط برای کودکان، بلکه با کودکان ساخته می‌شود.
با امید به فردایی که کودک در آن، معیار کیفیت زندگی است.
